لبو (به انگلیسی boiled-beetroot) : در زمستان بازار آن حسابی راه می افتد و ما نیز بخاطر طعم و رنگ خوش آن، از آن استفاده می کنیم.

این بار بهتر است آگاه از فواید آن، لبو را مصرف کنیم.

طبع لبو سرد است یا گرم ؟

بر اساس پزشکی سنتی، طبع و خواص لبو یا چغندر پخته شده معتدل است. طبع هر غذایی می‌تواند تعیین کند که آیا این غذا با طبیعت و مزاج شما سازگار است یا نه. اما اگر چغندر به‌ صورت خام مصرف شود طبع آن گرم و تر می‌ شود. بنابراین افراد سرد مزاج بهتر است در مصرف لبو زیاده‌ روی نکنند.

بر اساس طب سنتی، هر غذایی به تفکیک طبع و مزاج شناسی، دارای یک یا چند مصلح است. منظور از مصلح، یک نوع ماده غذایی یا گیاه دارویی است که مصرف آن به همراه این غذاها، باعث اصلاح و تعدیل عوارض جانبی غذا می‌شود و در هضم آن کمک می‌ کند. مصلح لبو، عسل است که باید گرم مصرف شود. در طب سنتی گفته شده است که مصرف زیاد لبو باعث ترشح نامتعادل غده تیروئید می‌ شود و به اصطلاح مزاج فرد را سودایی می‌ کند.

یک فنجان لبوی خام محتوی مقادیر زیر از مواد مغذی است :

• ۵۸ کالری؛

• ۱۳ گرم کربوهیدرات که از این مقدار ۹ گرم را قندها و ۴ گرم را فیبر تشکیل می‌دهد؛

• ۲ گرم پروتئین.

بسته به کارخانه‌ی تولیدکننده‌ی آب‌ لبو ارزش تغذیه‌ای یک بسته‌ی ۲۹۶ میلی‌لیتری آب‌ لبو به شرح زیر است:

• ۴۴ کالری؛

• ۱۱ گرم کربوهیدرات که از این مقدار ۱ گرم را فیبر و ۸ گرم را قندها تشکیل می‌دهند؛

• ۲ گرم پروتئین.

بهتر است برچسب روی آب‌ لبو را بخوانید تا محصول مصرفی دارای شکر افزوده‌ نباشد.

کاهش خطر سرطان کلیه با لبو :

طبق مطالعه انجام شده خوردن لبو در هر روز می تواند به شدت خطر ابتلا به سرطان کلیه را کاهش دهد.

لبو برای کمک در تولید صفرا :

به کبد شما کمک می کند که صفرای بیشتری تولید کند که برای هضم مورد نیاز است، و هم چنین کمک می کند که کیسه صفرا شما را سالم نگه دارد.

لبو برای تغذیه رسانی به استخوان ها :

لبو غنی از کلسیم است که برای حفظ استخوان ها، دندان ها و ناخن های سالم و قوی لازم است.

لبو برای پیش گیری از بیماری های قلبی :

اسید فولیک موجود در لبو می تواند به جلوگیری از بیماری های قلبی و نیز کمک به درمان بیماری های قلبی کنونی کمک کند.

لبو برای افزایش میل و توان جنسی :

گردش رو به افزایش یکی از بهترین راه برای افزایش میل و توان جنسی است و شما متوجه خواهید شد که بورون در چغندر می تواند به زنان پس از یائسگی کمک کند تا تمایل بیشتری داشته باشند.

لبو برای مبارزه با التهاب :

لبو غنی از بتالین است، آنتی اکسیدانی که به مبارزه با التهاب می رود.

لبو برای افزایش تولید گلبول های قرمز خون :

آهن موجود در لبو توانایی بدن شما را برای تولید گلبول های قرمز خون افزایش خواهد داد در نتیجه اطمینان حاصل می شود که مواد مغذی و اکسیژن بیشتری در بدن شما حمل می شوند.

لبو برای بهبود هضم :

فیبر سالم موجود در لبو برای دستگاه هاضمه شما شگفتی ساز است و باکتری های مفید را تغذیه کرده و پسماندهای مضر را تمیز می کند.

کمک در عملکرد کبد با لبو :

لبو حاوی دو بتاین و پکتین است, دو ترکیبات به دفع مسمومیت کبد کمک می کنند. هرچه کبد شما حاوی سم کم تری باشد, بهتر عمل می کند!

تقویت گردش خون :

به لطف اکسید نیتریک موجود در لبو, رگ های خونی شما عریض تر می شود و باعث جریان خون بیشتر می شود. خون بیشتر به معنای بدن سالم تر است!

لبو برای افزایش بنیه و قدرت بدنی :

نیتریک اکسید به استراحت رگ های خونی شما کمک می کند و مطمئن می شود که اکسیژن بیشتری می تواند به ماهیچه ها و اندام های شما برسد. هرچه بافت بیشتر اکسیژن بگیرد, موثرتر است!

کاهش فشار خون با لبو :

مطالعات نشان داده اند که نوشیدن آب لبو می تواند فشار خون را کاهش دهد، در کمتر از شش ساعت!

لبو برای افزایش عملکرد مغز :

با افزایش گردش خون ، مغز شما مواد مغذی و اکسیژن بیشتری دریافت می کند.

لبو برای تقویت سطوح انرژی :

لبو همچنین باعث کاهش مصرف آدنوزین تری فسفات می شود، که منبع انرژی اصلی بدن است. اینکار انرژی را حفظ کرده و به فرد کمک می کند که مدت بیشتری فعال بماند.

لبو برای کنترل قند خون :

این کار بیشتر با چغندر قند انجام می شود. طبق مطالعه ایسلندی، فیبر موجود در چغندر قند می تواند بالا بودن میزان قند خون را کاهش دهد.

1.  طبیعت چغندر گرم و تر است.

2. مصرف چغندر بیماری جذام را از بین می‌ برد.

3. چغندر، عقل را زیاد می‌ کند.

4. شیره چغندر یکی از بهترین شیره‌های سبزی است که به ساختن گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند، خون را تصفیه کرده و جریان خون را بهبود می‌ بخشد. از این رو مصرف چغندر به خانم‌ ها بسیار توصیه می‌ شود.

5. چغندر قرمز یا لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.

6. لبو دارای مقادیر فراوان آهن در کنار ویتامین ث و اسیدفولیک است که از بروز کم خونی در افراد به‌ ویژه دختران جوان ممانعت می‌ کند.

7. چغندر ملین، نرم‌کننده و ادرارآور بوده و در رفع یبوست نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند. همچنین اهمیت بسزایی در دستگاه گوارش دارد.

8. درمان‌کننده التهاب مجاری ادرار است.

9. چغندر برای درمان التهاب مثانه، بواسیر و بیماری‌های پوستی بسیار مفید است. اشتها را نیز زیاد می‌ کند.

10. چغندر مانند هویج دارای کاروتن است که در معده تبدیل به ویتامینA می‌ شود.

11. مدر، اشتها آور و آرام بخش است، کار عضلات را تقویت می‌کند، خون را بند می‌ آورد، معده را تقویت می‌کند، اسهال خونی را متوقف می‌ سازد.

12. آب پخته شده‌ آن برای درمان التهاب مثانه، یبوست، بواسیر و بیماری‌های پوستی مصرف می‌ شود.

13. آب چغندر خام را بگیرید و با ماست مخلوط کنید و صبح ناشتا بخورید و هر روز تکرار کنید از سفید شدن موها جلوگیری می‌ کند.

14. هر شب با آب گرم پخته‌ آن موضع را بشویید. ترک خوردگی‌ های پوست که از سرماخوردگی باشد را برطرف می‌ کند.

15. آن را بپزید و با آب نیم گرم آن تنقیه کنید ورم روده را درمان می‌ کند.

روش اول :

بعد از تهیه، چغندرهای لبو را به ‌خوبی بشویید تا گل‌ و لای آن کاملا جدا شود. حال چغندر‌های تمیز شده را به مدت ۲ الی ۳ ساعت در قابلمه بجوشانید،‌ طوری که سطح آب کاملا چغندرها را بپوشاند. بعد از نرم شدن چغندرها، آن‌ها را از درون آب باقی‌مانده قابلمه بیرون بیاورید، پوست آن‌ها را جدا کنید و به ‌صورت حلقه‌ای برش بزنید. برش‌‌های لبو را دوباره درون آب باقی‌مانده در قابلمه قرار دهید و در صورت تمایل به آن‌ها مقداری شکر یا عسل اضافه کنید. اجازه دهید ۱ ساعت دیگر بپزد. بعد از این مدت لبو حاضر است. از آب باقی‌مانده در قابلمه به‌عنوان آب لبو می‌توانید استفاده کنید. بسیاری از خواص لبو در آب آن هم موجود است، بنابراین آن را دور نریزید.

روش دوم :

ابتدا لبو‌ها را بشویید و خشک کنید. حال آن‌ها را در کاغذ آلومینیومی یا فویل بپیچید. سپس چغندرها را به مدت ۱ ساعت در فر با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید تا بپزند. بعد از این مدت، لبو‌ها را از فر در آورید و پوست آن‌ها را جدا کنید و برای سرو، برش بزنید. در این روش طبخ، خواص لبو بیشتر از روش‌های دیگر حفظ می‌شود.

روش سوم :

چغندر‌ها را خوب بشویید و به همراه سه لیوان آب، به مدت یک ساعت و نیم درون زودپز قرار دهید. بعد از این مدت، آن‌ها را از زودپز بیرون آورده و پوست آن‌ها را جدا کنید. لبوی شما حاضر است.

روش چهارم :

در این روش، ابتدا سر و ته چغندرهای شسته شده را جدا کنید و آن‌ها را به ‌صورت ورقه ورقه برش بزنید. مقداری سرکه روی چغندرها بمالید و آن‌ها را به مدت ۱۲ الی ۱۵ دقیقه در ماکروویو با تنظیمات طبخ اتوماتیک قرار دهید. بعد از این مدت لبوی شما کاملا پخته شده و حاضر است.

نکات طبخ لبو

علت اضافه کردن شکر و سرکه در بعضی روش‌های پخت، بهتر شدن رنگ و طعم لبو و کاملا اختیاری است.

بهتر است جهت از بین نرفتن رنگ و خواص لبو در هنگام پخت، سر و ته آن را جدا نکنید و همچنین حتی الامکان با پوست آن را بپزید.

• آب چغندر یک منبع عالی از آنتی اکسیدان هاست که باعث جوانسازی پوست صورت می شود.

• پتاسیم موجود در آب چغندر از ریزش مو جلوگیری کرده و باعث تقویت و افزایش رشد مو می شود.

• آب چغندر حاوی آنتی اکسیدانی به نام گلوتاتیون است که از آسیب های کبدی پیشگیری کرده و برای درمان کبد چرب مفید می باشد.

• بتینین موجود در آب چغندر برای پیشگیری و درمان انواع سرطان ها مفید می باشد.

• آب چغندر می تواند باعث افزایش استقامت و بهبود عملکرد ورزشی در ورزشکاران شود.

• آب چغندر از بیماری های آلزایمر و پارکینسون پیشگیری می کند.

• آب چغندر غنی از نیترات است که به عنوان یک وازودیلاتور عمل می کند و باعث کاهش فشار خون بالا می شود.

• آب چغندر بسیار قلیایی بوده و رسوبات اطراف مفاصل و بافت ها را حل کرده و به درمان آرتروز کمک می کند.

• آب چغندر حاوی مقدار زیادی فسفر، منیزیم، پتاسیم، روی، کلسیم، ید، گوگرد، مس می باشد که به درمان کم خونی و آنمی کمک می کند.

• آب چغندر دارای اسید آلفا لیپوئیک است که سطح گلوکز خون را کاهش داده و حساسیت به انسولین را در افراد دیابتی بهبود می بخشد.

• اکسید نیتریک موجود در آب چغندر به بهبود جریان خون کمک کرده و از بیماری های شریانی مانند آرترو اسکلروز جلوگیری می کند.

• آب چغندر حاوی بتالین یا فیتونوتایدر هاست که به سم زدایی بدن و مبارزه با التهاب کمک می کند.

اگر چه مقدار مشخصی وجود ندارد، اما مقدار لبو به طور کلی براساس محتوای نیترات تعیین شده است. مقدار نیترات ایده آل 6.4 تا 12.8 میلی گرم نیترات برای هر 1 کیلوگرم لبو است اما در غیر این صورت، هیچ روش خاصی برای گفتن نیزانی که خوردن لبو می تواند مضر باشد وجود ندارد. برای ساده گفتنش، یک وعده (1 فنجان، که برابر با 136 گرم) لبو در هر روز مفید است.اگر می خواهید مقدار پودر عصاره لبو را بدانید، بسته بندی می تواند به شما کمک کند. در غیر این صورت، شما به مقدار بیشتری نیاز ندارید - حداقل به اندازه یک وعده لبو.در مورد آب لبو، قبلاً بحث کردیم. تقریباً 200 تا 250 میلی لیتر در روز مناسب است.

درصورت نگهداری نکردن درست آب سبزیجات محتوی نیترات، تجمع باکتری‌ها باعث تبدیل نیترات به نیتریت شده و آب‌میوه یا سبزی را آلوده می‌کند. مصرف مقادیر بالای نیتریت برای سلامتی مضر است.

رژیم‌های غذایی سرشار از نیترات ممکن است با برخی داروها مانند نیتروگلیسرین یا داروهای حاوی نیتریت که برای آنژین صدری استفاده می‌شوند یا با سیلدنافیل سیترات، تادالافیل و واردنافیل تداخل داشته باشد.

فراموش نکنید که رژیم غذایی کلی فرد در پیشگیری از بیماری‌ها و حفظ سلامتی نقش اساسی دارد. بهتر است تا رژیم غذایی متنوع حاوی غذاهای سالم داشته باشید تا سلامتی‌ تان حفظ شود.

 باید بدانید که ؛ تنها لبوهایی که کوچک و محکم هستند را انتخاب کنید و رنگ نارنجی پررنگی داشته باشند. آن ها همچنین باید پوست سالم و برگ های درخشان داشته باشند (بدون هیچ نشانه ای از خراب شدگی). به دنبال ریشه های محکم و سالم باشید - این به این معنی است که لبو مانند آن ها تازه چیده شده است. از لبوهایی که لک دارند دوری کنید.

اگر یک چغندر بزرگ باشد و ریشه پشمالو داشته باشد آن را کنار بگذارید. این موها نشانه ای از خشونت و پیری هستند.

لبو باید 1 و نیم تا 2 اینچ قطر داشته باشد. لبوی بزرگتر به این معنی است که مرکز چوبی و سفتی دارد و زیاد رشد کرده. لبوهای کوچک تر بهترین هستند و آن ها لطیف و شیرین هستند.

• به محض اینکه به خانه رسیدید، از فاصله 2 اینچی از ریشه جدایشان کنید. در غیر این صورت، برگ ها رطوبت را از ریشه می گیرند. همچنین، دم را جدا نکنید.
• برگ ها را در یک کیسه پلاستیکی به طور جداگانه نگهداری کنید و ظرف دو روز از آن ها استفاده کنید.
• شما می توانید لبو را درست مانند هر سبزیجات دیگر در یک کیسه پلاستیکی محکم ببندید. انجام این کار می تواند آن ها را به مدت حداقل 7 تا 10 روز در یخچال نگه دارد.
• لبوی پخته یا کنسروی نیز می تواند تا یک هفته در یخچال نگهداری شود.

لبو سرشار از ماده‌ای به نام نیترات است که با مصرف آن، این نیترات در بدن تبدیل به اکسید نیتریک می‌شود و باعث باز شدن عروق بدن می‌شود. بنابراین مصرف این گیاه برای سالمندان، که بیشتر در معرض بیماری‌هایی نظیر سکته قلبی و مغزی، نارسایی قلبی و آنفارکتوس میوکارد قرار دارند، توصیه می‌شود. البته بهتر است این افراد قبل از مصرف منظم لبو و آب لبو، با پزشک خود هم مشورتی داشته باشند.

ما در این مقاله تمام تلاش خود را انجام دادیم تا درباره خواص لبو به شما بگوییم امدواریم این مطالب به درد شما خورده باشد.